समीक्षा राणे, डहाणूकर कॉलेज
सोशल मीडियावर ज्या ट्रोलर्सच्या गटाला कदाचि कोणाला कोणत्याही प्रमाणाशी संबंधित करू शकतो, ते कभी निर्धारित केले झाले नाही. एखाद्या कलाकाराला हे बार-बार "सॉफ्ट टार्गेट" म्हणून सजावट करणे फक्त घडते. इथे छप्परघात खुलगाऱ्या ऑनलाईन डाकूंनी, कवी सलील कुलकर्णीयांच्या कवितांमध्ये भरलेल्या उत्तराने थेट औषठ ओझाऊ दिले.
'बहुत सालोंसे मनमें सोची जा रही कविता के ढकोल से बाहर निकली। आज की डरभयग्रस्त स्थिति में किसी तरह से एक छलनी फ़ंद खोलना अत्यधिक आवश्यक है। इस कविता ने ऐसी दिशा में पहला धाव शुरू किया है। ' सोशल मीडिया के झूठे बच्चों पर वास्तविक औचित्य देने वाली ओर....
नवीन डेटा पैक हस्तांतरिक करा,
आभाळावर थुंकीन म्हणतो,
रोज वेगळं नाव लावून,
लपून लपून भुंकीन म्हणतो,
नव्या डेटा पॅक कडा...
धाय मोकलून रडेल तो,
चक्कर येऊन पडेल तो,
तेवढ्यात कोणी दुसरे दिसेल,
ज्याच्या सोबत कोणी नसेल,
अब उसको संग्रहण करे, परिपूर्ण मुद्रा अपने पर ही दे...
या कवितेमध्ये ट्रोलिंगची घाईट प्रतिरूपे दर्शविले गेले आहेत, जे इन्सानी धोषांचे प्रतिफल माथीवर उभे करतात. ही कविता सोशल मीडियावर एक छापफण्डी पद्धतीने वज्रीकृत झाली आहे. या कवितेच्या पोस्टवर अभिजीत खाँडकेकर, कुशल बद्रिके यांनी टिप्पणी दिली आहे. श्रेया बुगडे , अश्विनी भावे, रवी जाधव, समीर चौगुले यासारख्या प्रसिद्ध कलाकारांनी हे वेदना व्यक्त केली आहेत. कलाकार आणि सामान्य माणूस सध्या ट्रोलिंगचा खूप इंटरेस्ट घेऊ शकतात. या उथला आघाडीच्या सलील कुलकर्णीच्या कवितेपासून एक शब्दरूप गृहीत करून, लोक तोंडभरून रंजित झाले असतात आणि कौतुकाष्टी करत फिरत असतात.
मध्ये, कलाकारांना होणाऱ्या ट्रोलिंगची नवीनता नाही. काही कलाकार डबटस उत्तरे घेऊ शकतात. पण, सर्वांना याचा फायदा नाथावत आहे. सोशल मीडियावर विरोधपुढे धाँधळ ढकण्यासाठी भावना आवश्यक आहे. सोशल मीडियावरील लोक कलाकारांना सामान्य जनतेपेक्षा खालजी घेणार नाहीत. कलाकारांनी 'आम्ही कलेतून बोलतो, आम्ही सामान्य जनता नाही' अशी ओळख केली. म्हणजे आम्हाला व्यक्त करण्याचे हक्क नाही? टीका-टिप्पणी करताना कलाकारांचे मानवी हक्क दिसतात. हे काय ऐकवा लागते? पण मी बोलत राहीन! व्यक्ति छोडून काम करणं अनुचित आहे. आता इतक्या ट्रोलिंग झाल्यामुळे, कलाकार व्यक्त करताना धोका नाहीत.